Drodzy Przyjaciele Wspólnoty Chrześcijan w Polsce,
ἁμαρτάνω – chybić celu, nie obrać ścieżki, zejść z drogi, zbłądzić, mylić się – grzeszyć
Przez ile krętych dróg wiedzie nasze życie!
Gdybyśmy mogli wznieść się nieco i spojrzeć z góry na tę mozaikę życiowych doświadczeń, zobaczylibyśmy z pozoru nie związane ze sobą szlaki. Zobaczylibyśmy, gdzie zeszliśmy z właściwej drogi i zmyliwszy kierunek zbłądziliśmy. Albo dostrzeglibyśmy momenty, gdzie zwiedzeni jakimś zdarzeniem, całkowicie zmieniliśmy kierunek podróży chybiając naszego celu.
Są też miejsca szczególne, czasem związane z bardzo trudnymi doświadczeniami. A jednak jaśnieją one w krajobrazie naszego losu, jak szczyty gór oświetlane słonecznym światłem poranka.
To miejsca, z których możemy właśnie zobaczyć sens i cel naszej podróży. To chwile w których spotykamy Tego, który jest Siłą stawiająca nasze budzące się JA w centrum nas samych. To miejsce, to środek , w którym stoi kobieta z Chrystusem u jej boku.
Anna Kruczek
Czytanie Jan 8: 1 – 11